કેમ કરતાં કપાઈ? ધોરી નસ? પ્રશ્નના ઉત્તરમાં તું આવું ન હસ

જ્યારે પહેલી વાર કોઇનો નનામો ટેલિફોન આવેલો, ત્યારે અવધિએ એને હસી કાઢેલો.
ફોન કરનારે ભેદી માહિતી જાણભેદુની અદાથી અવધિના કાનમાં રેડી હતી, ‘ભાભી, તમે સાવ ભોળાં છો. તમારો પતિ ક્યાં, કોની સાથે, કેવી કેવી ગુલછડીઓ ઉડાવે છે એના વિશે તમે સાવ જ અંધારામાં છો.’

અવધિએ એને હસી કાઢ્યો હતો, ‘મહેરબાન, તમે ખોટા સમયે ખોટી વાત માટે ખોટી વ્યક્તિને ફોન કર્યો છે. આવો ફોન હવે પછી એપ્રિલ મહિનાની પહેલી તારીખે કરજો!’ આટલું બોલીને એણે રિસીવર મૂકી દીધું હતું.

બીજા દિવસે પતિની ગેરહાજરીમાં ફરીથી ફોન રણકી ઊઠ્યો, ‘ભાભી, આ ‘એપ્રિલ ફૂલ’ની મજાક નથી. નક્કર હકીકત છે. તમારો પતિ પાલવ અમારી ઓફિસની બ્યૂટિફુલ રિસેપ્શનિસ્ટ કસક જોડે રંગરેલિયા મનાવી રહ્યો છે.’
અવધિ આ વખતે પણ હસી પડી, ‘ભાઈ તમે કોણ છો એ હું નથી જાણતી. કદાચ મેં તમને જોયેલા હોય, કદાચ નયે જોયા હોય, પણ એક સવાલ પૂછું? તમે મને ક્યારેય જોઈ છે ખરી?’
‘ના, માંડમાંડ તો તમારો ફોન નંબર જડ્યો છે!’

‘બસ, જો તમે મને જોઈ હોત તો આવો ફોન ન કર્યો હોત!’
‘કેમ?’
‘કેમ એટલા માટે કે મને જોયા પછી તમે પણ કાન પકડી લીધા હોત કે મારા જેવી રૂપાળી સ્ત્રીનો પતિ ક્યારેય બીજી કોઈ સ્ત્રીના આકર્ષણમાં ફસાઈ ન જ શકે!’ અવધિના અવાજમાં આત્મવિશ્વાસનો રણકો હતો.
‘ભાભી, હવે તમે મારા એક પ્રશ્નનો જવાબ આપો. તમે ક્યારેય કસકને જોઈ છે ખરી?’ નનામો અવાજ માથાનો સાબિત થયો.
‘ના, કેમ?’